integratie

Tijd nemen om wat je ervaarde te laten bezinken. Dat is was integratie voor mij betekent. Vandaag was ik op bezoek bij mijn osteopaat. Een bijzondere man, eentje die nog echt de tijd neemt. En ook tijd laat om hetgeen hij door zijn be-hand-eling bracht, lichamelijk te laten landen. Ik mocht dus na de sessie nog zeker 20 of waren het meer minuten op de tafel blijven liggen luisterend naar de geluiden van de zee. Deugddoend was dat.

We hollen vaak van het ene naar het andere. Maar ons lichaam dat eigenlijk altijd aanwezig is bij alles wat we doen, ervaren, .... heeft soms wat tijd nodig om die ervaringen, emoties goed te integreren.

Ik merk bij mezelf op dat het fijn is na een drukke dag of een workshop, lege tijd te voorzien. Tijd waarin er plek is om de opgedane inzichten, emoties, te laten bezinken, verwerken. Even na te genieten gewoon.

De lege tijd, "ma" zoals Japanners die witruimte noemen. Ik las hierover het mooie boek: "De Japanse wijsheid van ma". De ogenschijnlijk lege momenten waarin niets hoeft en alles mag ontstaan. Het gaat over de ruimte tussen de dingen – en vooral over de kwaliteit van die ruimte. De pauze tussen twee ademhalingen. De stilte die een gesprek diepgang geeft. De leegte waarin iets nieuws kan ontstaan.

Hopelijk neem jij soms ook even tijd voor integratie.